سرویس علمی فرهنگی خبرگزاری «حوزه» متن روایت را به نقل از کتاب شریف کافی منتشر می‌کند.
عَنْ أَبِي إِسْمَاعِيلَ قَالَ قُلْتُ لِأَبِي جَعْفَرٍ ع جُعِلْتُ فِدَاكَ إِنَّ الشِّيعَةَ عِنْدَنَا كَثِيرٌ- فَقَالَ فَهَلْ يَعْطِفُ الْغَنِيُّ عَلَى الْفَقِيرِ- وَ- هَلْ يَتَجَاوَزُ الْمُحْسِنُ عَنِ الْمُسِيءِ وَ يَتَوَاسَوْنَ فَقُلْتُ لَا- فَقَالَ لَيْسَ هَؤُلَاءِ شِيعَةً الشِّيعَةُ مَنْ يَفْعَلُ هَذَا
ابى اسماعيل می گوید به امام باقر (ع) عرض کردم: فدای تو شوم شیعیان، نزد ما بسيار هستند آن حضرت فرمود: آيا توانگر توجهى به فقير دارد و نيكوكار از بدكردار گذشت مي كند و با هم همراهى دارند؟ گفتم: نه، فرمود: آنها شيعه نیستند بلکه شيعه کسی است که اين كارها را انجام دهد.
کافی جلد2/173
